Happiness is the enemy.It weakens you.Puts doubt in your mind.Suddenly, you have something to lose.
(Niki Lauda, RUSH)
چرا نیکی لائودا تو ژاپن ریسک نکرد؟جایی که نباید ریسک می کرد جایزه بزرگ آلمان بود، جایی که کلی چیز برای از دست دادن داشت.اون صورتشو از دست داد.اما ژاپن مگه دیگه چی براش مونده بود؟سمت راست صورت و سرش توی سانحه آتش سوزی آلمان سوخته بود و تا دم مرگ رفته بود.همسرش وانمود می کرد که دوستش داره وگرنه چجور میشه مردی که صورتش از سوختگی دفرمه شده رو جدای از ترحم دوست داشت؟
ژاپن براش چی مونده بود که کنار کشید و برای قهرمانی نجنگید؟
لائودا کنار کشید ولی در زندگی موفق بود.. هانت چطور..؟
چی تو سرش میگذشت در اون لحظات فقط خودش میدونه!
موفقیت به چه قیمتی؟نمیتونی بگی هانت آدم ناکامی بود.
درسته.. رقابتش با هانت به قیمت از دست دادن چهره موشیش براش تموم شد! بهای کمی نبود در صورتیکه زندگی ادامه داشت و همسری در انتظار و... هانت در عرصه قهرمانی موفق بود.
زنش سال 91 ولش کرد.
خوب هانت عیاش بود کلا لایف استایلش با نیکی فرق می کرد.تا لحظه آخر عشق و حال کرد 45 سالگی هم مرد.
هپینس ویکنز یو :| ¿ .....
+ برم یه کم فک کنم به اون جمله بالا ...
جریان از چه قراره؟
من بلت!!! نیستم ادای متخصصین رو در بیارم! توضیح بده ببینم چی شده! این همونه که امروز خبر اومد مرُد؟ چیکار کرده؟
میتونی فیلم Rush رو ببینی میفهمی داستان چیه.فیلم زندگی نامه دو تا راننده فرمول یکه نیکی لاودا و جیمز هانت که دهه 70 ستارگان اتوموبیلرانی بودن.نیکی لاودا تو جایزه بزرگ آلمان دچار سانحه میشه و ماشینش آتیش میگیره خودشم میسوزه.ولی شش هفته بعد برمیگرده به مسابقات.جیمز هانت اون سال نفر اول میشه.ویکی پدیاشونم بخونی که این زیره میشه یه چیزایی یافت از زندگیشون.
این بنده خدا رو نمیشناختم. الان که گفتی رفتم گوگل کردم جریان رو فهمیدم.
+ اما عاشق "آیرتون سنا" بودم همیشه. مسابقه هاش رو یادم نیست،یعنی به سنم قد نمیده، اما بعدا دنبال کردم کارهاش رو.
+ هیچ وقت نفهیمدم چرا "سنا" تو آخرین مسابقه ش در حالی که پیشتاز بود، اون جوری خورد به کناره ی پیست و مرد. یعنی چطور شد که این آدم این اشتباه مرگ بار و بچه گانه رو کرد؟
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%DB%8C%D8%B1%D8%AA%D9%88%D9%86_%D8%B3%D9%86%D8%A7
مث که یه فیلمم از زندگیش ساخته شده بیشتر فکر کنم زوایا و خفایای زندگیش رو رفیقمون پسرک مزخرف بدونه
این "آیرتون سنا" هم یه سری رقابت و کل های مرگ بار با "آلن پروست" داشت. یه فرانسوی که تو مسابقات کلا شیشه خورده داشت
به نظرم بهترین دایلوگ اون فیلم اونجا بود که میگفت من یه مغز معمولی دارم با یه باسن استثنایی :))))) کلا اون سکانس رو بیشتر از کل فیلم دوست داشتم :)))