البته که هیچ چیز جای وبلاگ رو نمیگیره، اما در اوضاع الانم حوصله توییتر رو بیشتر دارم. بیشتر کاربرای ایرانیش انتلکتوالای رو مخی هستن که خیلی سنگین حس مزه پرانی دارن، انگار یه مسابقست که کی تو یه جمله میتونه بیشترین حجم نمک رو بریزه؟ من بیشتر برای کار و بار و زمینه رشته ام و اینا واردش شدم. از اونجا که ما شخصیتی تک بعدی نیستیم، یه موقع موسیقی ای، عکسی، چیزی. این لینک صفحه ام، و اینکه اگه آشنایی از اینجا اونجا منو فالو کرد (که بعید میدونم) بگه بهم.
نکته تلخ اینکه کلا سه چهار تا وبلاگ بوک مارک داشتم که مدام پیگیر بودم طی یک سال اخیر، که دوتاشون آیدا و تراویس بیکل بودن که دیدم وبلاگاشون رو بستن. و چه حیف که عرصه رو واگذار کردن به کسانی که همچنان با قدرت لنگ سبک چسناله، فانتزی جفت، و عکس از کیک و کتابخونه و کادوی تولد رو چسبیدن.
برای راحت تر بودن خودم، از این به بعد برای پست های احتمالی نظرات خوانده ولی تایید نمی شوند.
میگن سربازی آدم رو مرد میکنه ! منظورم از مرد هم نمی تونه معنای ظاهری اون باشه
من میگم تغییر کردی و قطعاً خیلی چیزا برات مهم تر شدن و خیلی چیزها رنگ باختند که هر دو اینا خوبه به این میگن رشد کردن
وقتی طبیعت دائم در حال تغییره چرا که من و تو تغییر نکنیم؟
یعنی دیگه اینجا نمینویسی؟
فیل جان...نکن اینکارو...
نظرات رو تایید کن..و حتی پاسخ هم بده...
دوستدارانتان....
ای بابا من کلی منتظر بودم آموزشیت تموم شه که...
آیدا اگه منظورت پیاده رو س، نبسته. گفت میبندم. اما مینویسه هنوز
من هی میخوام عضو توییتر شم هی نمیشه نمی دونم چرا. یعنی ایمیلمو می شناسه اما واردش نمیشم :(
توییتر فالو شدی
الان فضای وبلاگ و توییتر بهتر از بقیه س. اقلن از چسناله و عکس کیک و کافه خبری نیس. توییتر برای کوتاه نویسی و وبلاگ برای زیاده نویسی!!
تراویس برگشته دوباره، این مدت رفته بوده بلاد کفر خخخ