یادم نمیاد گفتم یا نه ولی یکی از نتیجه‌گیری‌های سفر ونکوورم که البته از قبل هم بهش واقف بودم اینه که اینجا توی کلگری اصطلاحا سوشیال لایف ندارم. من چون تنهایی رو به معاشرت اجباری ترجیح میدم دیگه گاهی تنهایی شکل مطلق پیدا میکنه. به قول معروف آنچه مرا نکشد قویترم میکند.

یه کم دلم برای ایران تنگ شده. میدونید دلم خیلی برای چه دوره‌ای تنگ شده؟ دوران دبیرستان 16 17 سالگی، سالهای 84 85. ذهن و روحم مانند یک لوح سفید بود، دنیا به روم گشاده بود و از چیزهای کوچک خوشحال بودم.

یک نکته‌ای هم بگم اینکه اگر قبلا  نقد دینداری سنتی منش روشنفکرانه در نقد عوام بود الان برعکس شده و داره یک اکثریت عامه‌ی بیسواد ضددینی شکل میگیره که منش روشنفکری نقد اونهاست که مواضعشون از روی جهله و نه سواد و فکر.

آدرس جدید تراویس تا اینکه اینم بلاگ اسکای ببنده و بره بعدی: https://travisbickle4.blogsky.com/