باید بنویسم چی داره می‌گذره. فقط اینکه داشتم فکر میکردم برم تایلند خودمو بزنم به آب، ولی الان یکسری افق‌هایی داره گشوده میشه. هرچقدرم به کسکشی بیفتی زندگی رو با صبر و ایمان باید جلو برد، لقد خلقنا الانسان فی کبد. نباید جا زد

خوب به سلامتی انگار پایان مذاکرات و بمباران در راهه.

در باب آنتی‌ناتالیسم.

بدترین دلیل برای بچه آوردن اینه که بگیم بچه آوردیم تا زندگیمون تحمل‌پذیر بشود، این بچه که اومد زندگی ما معنا گرفت و از این رو به اون رو شد (ترفند تکامل). دلیل غیرخودخواهانه برای بچه آوردن اینه که بگیم کشور خوبی زندگی می‌کردیم و نه در دیستوپایی مثل ایران که همه میخوان ازش فرار کنن، خانواده‌ی نرمالی داشتیم و خودمون هم خانواده‌ی دونفره‌ی سالم و نرمالی هستیم، درگیر مشکلات اعصاب و روان نیستیم، ژنتیک خوب داریم، از لحاظ مالی هم در رفاه و در کار انسان‌های موفقی هستیم. 80 90 درصد زمین بازی انسان از پیش تعیین شده‌ست، 10 20 درصد نهایت جای بازی هست. شما اگر لوزرید دارید یک لوزر دیگه به دنیا اضافه می‌کنید، نکنید، خودتون بس نبودید مگه. 

+ اعتقاد شخصی: وجود موهبته، زندگی موهبته، روح ماناست، حیات جاودانه‌ست. این رنج پایان داره. زندگی رو باید به هر قیمت باید جلو برد. این ولی نقض نمیکنه این رو که از شرایط خودم درک داشته باشم و خودخواه نباشم.

اینایی که تا یک چیزی ترند میشه برمی‌دارن یک استفاده‌ی عمومی‌ای ازش می‌کنن یک لیگ دیگه‌ای کودنن. مثلا افرادی که الان عکس پروفایل تلگرامشون انیمه‌ست.

کسی رو میشناسید لاهیجان زندگی کنه؟ بیاد به من پیام بده.