فارغ از هر نتیجه‌ای که حاصل بشود خدا خودش خیر قرار بده برای این مملکت و مردم این مملکت.

خانم مینا بنده نظر شما رو خوندم، دارم مورد مداقه قرار میدم نکاتی که فرمودین رو.

من به خاطر نگاه و تیم اگر امکان داشتم به پزشکیان رای می‌دادم، چون با نگاه امثال جلیلی ریشه‌ای مخالفم. ولی تعجب می‌کنم پزشکیان 18 سال توی اون مجلس چکار می‌کرده که دو تا جمله شفاف و روشن در مورد مسائل سیاست خارجی و اقتصادی نمیتونه صحبت کنه و مدام میزنه به صحرای کربلا با دری وری‌ و کلی‌گویی. این چرت و پرت‌های کلی رو هر آدم رندومی رو از خیابون بگیرید ببرید بنشونید اونجا میتونه بگه. ادب مرد هم به ز دولت اوست، جلیلی ادب و متانت رو حداقل در ظاهر نگه می‌داره ولی پزشکیان خیر، وقتی طرف شما رو "شما" خطاب می‌کنه ولی تو "تو" خطابش می‌کنی به اون بی‌احترامی نکردی به خودت بی‌احترامی کردی.

نهایتا من طرفدار هر تصمیمی هستم که گرفته خواهد شد توسط "کامن سنس" یا عقل جمعی جامعه. یه فلسفه‌ای هست که دارم بهش میرسم، مفهومش اصالت status quo یا آنچه که هست، هر آنچه که هست برصلاح‌ترین است. جامعه نهایتا تجربه میکنه و رشد میکنه به بلوغ سیاسی و فکری میرسه.

من اولین باری که صحنه‌ی سکس دیدم فک کنم اول دوم راهنمایی بودم، خونه خاله‌ام اینا شوهرخاله و بابام و یکسری دیگه نشسته بودن داشتن "دار و دسته‌های نیویورکی" که فکر کنم نسبتا تازه اومده بود میدیدن. یک صحنه اومد که دیدم یک مرد (دی‌کاپریو) و یک زن (کامرون دیاز) لخت افتادن رو هم و تو هم میلولیدن، فکر کردم فازشون چیه چرا لخت دارن کشتی میگیرن اینا، کسخلی چیزی هستن؟ شوهرخاله‌ام زده بود جلو، ولی این مدلی بود که صحنه معلوم بود فقط تند شده بود.

این اولین صحنه‌ی سوپری بود که در زندگیم دیدم، جالبیش اینه با اینکه نزدیکای سن بلوغ بودم اصلا نمیدونستم این کار چیه اینا دارن میکنن. فکر کنم خیلی پسرها در اون سنین روزی دو بار جق میزنن، من مینشستم کتاب می‌خوندم و اصلا نمیدونستم جق چیه. کنجکاوی‌های جنسی داشتم، فک کنم از همون سالهای راهنمایی با اینترنت دایل‌آپ میرفتم عکس مکس میدیدم تو اینترنت. ولی عکس‌های ورزش بانوان، سرچ می‌کردم women sports. دبیرستان ته خلاف سنگینم سایت جیگر دات کام بود، مثلا لینک می‌گذاشت "سکس داغ در گاراژ +18". لپ‌تاپ مپتاپ که نبود یه کامپیوتر داشتیم تو راهروی خونه با ترس و لرز مینشستی پشتش هی میپاییدی کسی رد نشه، سایت رو بالا میاوری کلیک میکردی رو عکس، با اون اینترنت کلنگی یک پنجره باز میشد تر تر عکس لود میشد میومد بالا یکی کیرش رو کرده بود تو کس اون یکی، سریع یه نیگا مینداختم میبستم. ولی فیلم سوپر و جق اصلا، کل مدت دبیرستان نه هیچ فیلم سوپری دیدم نه یک‌بار جق زدم، اصلا نمیدونستم همچین امکانی وجود داره. عاشق کتاب خوندن بودم فقط. اوتیسم یعنی در یک لیگ دیگه‌ای یعنی

دو شبکه‌ی منوتو و ایران اینترنشنال بلاهای بسیار بدی بودند که به سر جامعه‌ی ایران اومدن طی دهه‌ی اخیر و به شدت موجب تحمیق و تنزل سطح فکر مردم شدند.

صدا و سیمای جمهوری اسلامی هم که از اول موجب بود، یعنی گل بود به پروانه نیز آراسته شد.

ببینید من تا ته ته سیاهی رفتم، من اصلا انتهای سیاهیم. اونجاست که تازه به روشنی میرسی، روشنی مانا.

بنده یک تغییر کوچک در پیش‌بینی‌هام که در پست قبل عنوان شد بدم. احتمالا نه پزشکیان و قالیباف که پزشکیان و جلیلی به دور دوم خواهند رفت، که در اون صورت بنده اگر امکان داشتم شرکت کرده و برخلاف دور اول به پزشکیان رای می‌دادم.

این مطلب رو هم تصمیم گرفتم در کانالم منتشر نکنم، محتوای کانال رو ادبی و هنری و نوشتن از تجارب شخصی نگه دارم. نظرات بسیار پراهمیت سیاسیم رو همینجا مینویسم تا خاری باشم در چشمان بدخواهانم.

یک نکته‌ی دیگه، برای این چند تا پست اخیر یکسری کامنت فحش اومده بود. اساتید گرامی، اگر شما با نظر یکی مخالفین سعی کنید نقد کنید و استدلال‌هاتون رو بگید، وقتی فحاشی می‌کنید نه تنها نظرتون راهی زباله‌دانی میشه، بلکه من هم روی نظراتم مصمم‌تر میشم، یا اساسا هرکسی که دارید مخاطب قرارش میدید. انتظار چه دستاوردی از دری وری گفتن دارین؟ من ناراحت بشم؟ خیر. نظرم تغییر کنه؟ خیر. قبلا هم گفتم، اگر مشکلی با مطالب این وبلاگ دارین برای چی باز می‌کنید و می‌خونید؟ بیکارید؟ کسخلید؟ اگر حرف مخالف یا نقدی دارید با شعور و ادب بنویسید من هم تایید میکنم و احیانا پاسخ میدم، نمی‌فهمید که.

صلوات ختم بفرمایید