به جمعبندیای رسیدم و اون اینه که اینجا گاهی یک چیزایی خواهم نوشت. من به یک نظری رسیده بودم و اینکه حالت درست اینه که اگر چیزی مینویسی نباید ترسی داشته باشه که این رو چه کسی بخونه، پدرت مادرت پارتنرت بچهت هر کی. این به معنای خودسانسوری هم نیست، یعنی میتونی صادقانه بنویسی، ولی حواست به طرز صحبت کردن و قضاوتهات هست و اینجور نوشتن باعث میشه آدم بهتری بشی. ولی خوب بعضی تجربهها یا فکرها هست به هردلیلی دوست نداری با همه شیر کنی و دلت میخواد ناشناس بگی، برای این موارد اینجا رو ادامه میدم، شاید وقفههای طولانی بیفته ولی ادامه میدم.
باخبر شدیم که یگانه اختر آسمان بلاگاسکای سلطان تراویس وبلاگش رو انتهای ماه جاری خواهد بست. آشنایی من و سلطان فکر کنم 10 12 سالی هست سابقه داره و در تمام طول این مدت کم و زیاد پرچم نشر اکاذیب رو بالا نگه داشتیم و در کنار هم بودیم. از الان به بعد در کانال کنار هم خواهیم بود تا وقتی سکتهی قلبیای مغزیای چیزی بزنیم و بدرود حیات بگیم. ایشالا اون دنیا ارواحمون در ارتباط خواهند بود و به نشر اکاذیب و دادن نظر در مورد مسائل مختلف ادامه خواهند داد.
ستون و سلطان حالا روز شمار گذاشتم ولی شاید نبستم و ادامه دادم.
تو هم نبند ، اختر آسمان وبلاگ نویسی خودتی و بس
حاجی تریک زدی مخاطب بریزه تو کانال؟ :))
[ یگانه اختر آسمان بلاگ اسکای ]
تعبیر قشنگی بود :)
رفاقت تان پایدار ......
مرسی M جان