من از حسم نسبت به اتفاقات می‌نویسم چون حس واقعیته، دروغ نیست. حس کسی رو نمیشه زیر سوال برد، فکته. با استدلال یا تحلیل فرق داره.

مثلا از آتش‌بس غزه خوشحال شدم. از اینکه دیگه بمب فرود نمیاد به سر فلسطینی‌ها خوشحال شدم، و اینکه میتونن شب رو بدون ترس سر به بالش بگذارن، ولو در ساختمان‌هایی مخروبه.

عکس‌ها و ویدیوهای آزاد شدن این سه تا دختر گروگان اسراییلی که برگشتن پیش خانواده‌هاشون هم حس خوبی بهم داد. این‌ها بالاخره اونجا به دنیا اومده بودن، گناهی نداشتن  (گزاره‌ی اول حسه که قابل نقد نیست. گزاره‌ی دوم استدلالیه و میتونه قابل بحث باشه).

نهایتا هم 7 اکتبر در خلا اتفاق نیفتاد. جواب استدلال حماس باد کاشت و طوفان درو کرد هم اینه که اسرائیل هم وقتی دهه‌ها باد می‌کاره طبعا طوفان درو می‌کنه.