نوری معلق است در اشاره های ظلمانی

نقطه عطف این جنجال مضحک برگزاری بازی ایران و کره جنوبی تو شب عاشورا، به نظرم همانا نامه علی مطهری به یزدی بود. اینکه بدون ادعای روشنفکری و فلان و بیسار، جدا از تاختن به ذهن فاسد امثال یزدی، یه سری از تابوهای جامعه رو نقد کرده که به دلایل مختلف، کمتر کسی جرئت پرداختن بهشون رو داشته.

[…] مثالی می‌زنم. اگر کسی بعد از سال‌ها پدر یا مادر یا فرزندش را در شب عاشورا ملاقات کند آیا نباید خوشحال شود و بخندد چون حرمت آن امام عزیز را شکسته است؟! همین نگاه است که باعث شده است در دو ماه محرم و صفر مردم ایران مراسم ازدواج برگزار نکنند[…]
وظیفه روحانیت و مصلحان جامعه است که با نقاط ضعف جامعه و آداب و رسوم خرافی که مانند زنجیر به دست و پای مردم بسته شده است مبارزه کنند نه این که سوار بر این موج‌ها شوند […]

حالا مقابل این نامه میشه "راهکارهای حزب موتلفه برای برگزاری بازی ایران- کره". یکسری مغز پوسیده در فاضلابی با عنوان "کارگروه ورزش معاونت مطالعات برنامه‌ریزی حزب مؤتلفه اسلامی"، این طور به خرافه گرایی و هرچه بیشتر تحلیل رفتن مغزها دامن می‌زنند:

[…]گزینه سوم: برگزاری بازی با حضور تماشاچی که باید با ساز و کار زیر انجام شود:

1- تماس با مراجع و علمایی که اظهار نظر فرموده‌اند و تبیین موضوع برای آنان برای حفظ حرمت و پیش‌گیری از موضع‌گیری‌های بعدی آنان

2- برنامه عزاداری سنجیده و حساب شده توسط کارشناسان مربوطه در قبل، بین و بعد از بازی به شرح ضمیمه انجام شود.

3- توجیه تماشاگران برای حفظ حرمت شب عاشورا در ورزشگاه و خارج از آن

4- تنبیه مقصر به شرح مذکور

5- نقش صدا و سیما در زمینه انعکاس این بازی بسیار مهم است که تبیین می‌شود با ساز و کار زیر انجام شود.

توجیه کارگردان فنی و تصویربرداران و گزارشگر مسابقه

عدم تصویربرداری و نمایش از هیجانات شادی بخش تماشاگران

عدم نمایش تصویر زننده گل (پس از گل) برای جلوگیری از نمایش شادی احتمالی

عدم نمایش تصویر تماشاگران در زمان‌های زده شدن گل و با وقوع حادثه هیجانی نزدیک به گل

عدم نمایش تصاویر و شادی تماشاگران احتمالی کره‌ای

توجیه گزارشگر برای بکارگیری کلمات مناسب ایام و خودداری کردن از ایجاد التهاب و هیجانات مرسوم

کنترل صدای ورزشگاه در مواقع وقوع هیجانات و یا گل

برجسته‌سازی پرداخته به مناسک مذهبی در سکوها

تقویت نمایش اعتقادی احتمالی از ورزشکاران و دیگر موارد.

در مایه آنچه علی مطهری هم فرمود، این ذهنیت عتیقه که شادی احتمالی یک تماشاگر از گل توی یک مسابقه فوتبال در شب عاشورا هتک حرمت و معصیته جدا نیاز به بازنگری داره، مهم اینکه خرافاتی از این دست باور عمومی و تابوی بخشی شاید بزرگ از اجتماع هست، و از وقتی که من یادم میاد بلندگوهای حکومتی اعم از صدا و سیما و روحانیون وابسته و سایر مدام در حال تشدید این خزعبلات بوده اند. یک نمونه ملموس دیگه برای من عاشورای 88 هست. اینکه حکومت برای زمین زدن سبزها فیلم کف و دست زدنشون رو توی تلویزیون نشون داد، جدا از اینکه اساسا پاپوش و صحنه سازی بود که اتفاقا جواب هم داد، اگر هم همچی اتفاقی افتاده بود، آدم عاقل باید از خودش بپرسه مگه کف زدن اینا برای تشویق یزید و فلانه که من بگم هتک حرمت؟ که اگه ذهنیت عوام جامعه این بود اصلا حکومت طرف این پاپوش نمی رفت چون میدونست جواب نمیده.

تازه همه این گفته ها با ذکر یکسری پیش فرضه، برای چند درصد مردم عزاداری محرم جز آداب و رسومیه که از بچگی توی ذهن ما فرو شده؟ اینکه منابع موثق و غیرموثق چی هست، روایت های مختلف چی هست، و اساسا عزاداری کجای دین اومده و چه مشکلی رو حل میکنه سوالاتی هستند که میشه آدم صفر ماجرا از خودش بپرسه. برای شخص من که دیدن تکیه هایی که توشون نوجوونا لخت زنجیر میزنن و ماشینایی که نوار اوسین اوسین بلند کردن واقعا حالم رو بهم میزنه.

"و هدی للمتقین"

محرم 1438