کاش می‌شد او را در آغوش گیرم

اما نشد

و دیگر مهم نیست

زیرا هیچ وقت معصومیت نوجوانی‌ام را باز نخواهم یافت

بعد از مردن را نمی‌دانم

شاید پلی به گذشته بتوان زد

شاید به همین امید زنده‌ام

شاید روزی بتوانم در آغوشش گیرم

و درکش کنم

و نیز خود را

و زندگی را.

مبل‌ها را دیدم

کوه‌ها را

اما تو را نه.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد